یادداشت‌های نیک آهنگ
انتشار مطالب اين وبلاگ در کيهان و رسانه​های مشابه، حرام است
Tuesday, January 17, 2006
تخصص گرايی در محل عدم تخصص
خوشبختانه امکان در يادداشت​های پراکنده روزانه که بر روی اينترنت تحت عنوان وبلاگ می​آوريم، ما را از ورود به مباحث تخصصی منع نکرده​اند! مثلا اگر احساست را در باره يک فيلم بنويسي،انجمن منتقدين پدرت را در نمی​آورد، يا اگر نوشتي فلان کاريکاتور نيک​آهنگ مزخرف است، نيک​آهنگ دستش نمی​رسد کور و کچلت کند، حد اکثر حالت را از راه دور می​گيرد.
حالا جماعتی دارند می​گويند که اگر در باب مسائل تخصصی نظر داديد، فلان است و بهمان. اوهوی! حامد، حالتو می​گيرما! اونم با لهجه! می​جيرم حاليتو!

اگر قرار است وبلاگستان به عبارت دل​تنگستان نوشتاری باشد و هر چه دل تنگت می​خواهد بگويي، که نمی​شود جلوی ملت را گرفت؟ طرف اشتباهی يک غلطی کرد، تذکرش بده، يا حد اکثر حالشو بگير، نه اينکه بگويی حق نداری در اين باب حرف بزنی! آقاجان، حرف مفت، گنجشک هم مفت!

آخر مثلا اگر هودر اين حرف​ها را نزده بود، من و تو کی وقت می​کرديم، يا حتی دليل که حالشو بگيريم؟ هان؟ خب وبلاگ همينش خوبه! مثلا گيرهايی که تو به سيما می​دادی حامد، کلی باحال بود! من که عشق می​کردم، چون خودت می​دونی چقدر عاشق فمينيسم هستم...می​ميرم براش! حالا اگر سيما به تو بگه که حق نداری بنويسي، کار درستی کرده؟

البته واضح و مبرهن است که اگر در حيطه​های خودمان بنويسيم، اندکی برای خواننده محترم بهتر است...قبول بابا...