یادداشت‌های نیک آهنگ
انتشار مطالب اين وبلاگ در کيهان و رسانه​های مشابه، حرام است
Thursday, January 04, 2007
نماينده مردم يا نماينده حکومت؟
مثل اينکه جماعت شورای نگهبان حافظ قانون اساسی و نمايندگان نسبتا محترم مجلس يادشان رفته که "نماينده" مردم، بايد چه چيزی باشد!

سال​ها پيش در جايی خوانده بودم که "جان ميجر" نخست وزير سابق انگليس تحصيلات دانشگاهی نداشته است. الان ماجرا را دنبال کردم دیدم که در ۱۶ سالگی ترک تحصیل کرده! به عبارت در سيستم پارلمانی انگليس با تمام سابقه​اش چنين مانعی وجود نداشته، يا در ايتاليا بازيگر فيلم​های پورنو نماينده شد و ...گيرم در مملکت شبه اسلامی ما شرط و شروط اخلاقی و از اين خزعبلات بگذارند، قبول، ولی اگر يک ديپلمه و يا حتی يک بی​سواد بتواند امور مردم را به نتيجه برساند و رافع مشکلات باشد، آنوقت چه؟ مگر مجلس را می​خواهيد مدل خبرگان اداره کنيد که بايد از "سطح" بالاتر باشند؟

از طرف ديگر اگر معيار مدارکی است که از دانشگاه آزاد گرفته​ايد، و البته خيلی از نمايندگان فعلی هم سهميه​ای بوده​اند و سختی چندانی در مقايسه با الباقی برای گرفتن ليسانس و فوق آن را نگرفته​اند، پس ديگر چرا اينقدر شور می​زنيد؟

حالا شرط گذاشته​اند که طرف بايد حداقل ليسانس داشته باشد و ۵ سال سابقه اجرايی! اين بستن دايره فقط برای "خودی"تر کردن مجلس است، نمايندگانش هم نمايندگان "خودی" و "حکومتی" از هر دو جناح خواهند بود.

فلسفه داشتن پارلمان و ساختار پارلمانی اين نبوده است.

ما ايرانی​ها متخصص"ريدمان" به هر مفهومی هستيم. به تاريخ "گهربار"مان نگاه کنيد!