آقا ای روزگار هم شوخیاش گرفته جان شما.
وقتی عمران صلاحی رفت، باورم نشد.
وقتی محمد پورثانی رفت، باورم نشد.
وقتی کیومرث صابری رفت باورم نشد.
...
امروز هم باورم نشد!
نویسنده پرتیراژترین کتاب کودکان ایران رفت، طنز نویس بزرگی که باورت نمیشد با سیبیل پر هیبت، اینقدر لطیف بنویسد...
اولین بار کاریکاتورش را برای کتابی که هیچگاه منتشر نشد در سال ۱۳۷۲ کشیدم. کتاب در باره طنزپردازان ایران بود...بیوگرافیهایی که داور نوشته بود.
شاید هم برای کتاب سال گل آقا طرحی از او زده بودم، اما درست یادم نیست...
همیشه دیدن جمع پرویز شاپور، منوچهر احترامی و عمران صلاحی لبخند به لبت مینشاند.
الان فرشتهها دارند قاه قاه میخندند و میپرسند حسنی واقعی بود؟ کتاب دست آنها هم رسیده...
Labels: احترامی