یادداشت‌های نیک آهنگ
انتشار مطالب اين وبلاگ در کيهان و رسانه​های مشابه، حرام است
Thursday, October 15, 2009
پیشانی بلند یا کچلی تدریجی
گمانم از خدا خواسته بودم که تا ۴۰ سالگی هوای موهایم را داشته باشد، و خدا هم لطف کرد و مرا تا این سن کچل نکرد، اما ظاهرا وقت چندانی باقی نمانده و یواش یواش هر چه مانده دارد می‌پرد. خلاصه اگر عکس‌های قدیمی‌تر اندکی مو روی سر ما بود، به امید خدا در عکس‌های آینده، بعد از چند مرحله ایجاد باند فرودگاه مهرآباد بالای پیشانی، آنهم خواهد پرید و دو تا آینه بغل جو گندمی خواهد ماند. البته از قدیم گفته‌اند که کچل خوشتیپ هم کلی کشته مرده دارد، اما کچل چاق دارای کمردرد به درد هیچ چیز نمی‌خورد! این عکس را همکار عزیزم حسین در روزنامه نوروز انداخت، و آن روزها کلی دوستش داشتم! اما الان یواش یواش باید عکس‌های جدید را جانشین کرد.

Labels:

نوشته شده در 2:46 AM توسط نیک آهنگ Balatarin
|