هر کاری برای مهار کننده بیابان زایی در وبلاگستان هم بکنی کم است. یک تنه رفتن سراغ موضوعهایی که حساسیت جماعت را بر میانگیزد کار حضرت فیل است.
داشت یادم میرفت که تا امروز برای تبریک وقت دارم! این از بدیها افزایش دور شکم و سفید شدن مو و فراموشی اول چهل سال دوم زندگی است.
اما آنچه یکهو اول بامداد بیدارم کرد این بود که دیدم
خودش یادآوری کرده!
باری...مهمترین نکته وبلاگ محمد، انصاف است. درویش بیانصاف نیست. بیرحم نیست. به عبارتی من چون بیانصاف و بیرحم بودهام، و گاهی هم هستم، از اینکه محمد به این صفات رذیله در محیط بلاگستان دچار نشده بسیار خوشحالم. محمد نمیخواهد برای اثبات حرفش با کسی کشتی کچ بگیرد، اهل منطق است و آمار.
محمد اما در لابلای مطالبش نشان داده که کلاهبرداران حوزه محیط زیست را میشناسد، اما تنها تلنگرهایی میزند که آنها هم بدانند که ناشناس نماندهاند. محمد، کاسبکاران را به خوبی اما با ادب و لطافت معرفی میکند.
محمد میداند دارد در باره چه حرف میزند. خزعبلات را میگذارد بقیه بنویسند.
شاید بسیاری از خوانندگان، از تسلط درویش بر سینما و نقد فیلم بیاطلاع باشند، اما سابقه نوشتاری محمد به سالها پیش از وبلاگنویسی بر میگردد...
تنها اشکال بزرگ وبلاگ مهار بیابانزایی، روز تولدش است، البته از نوع میلادی! آخر اول آوریل هر تبریکی که به محمد گفته شود، محل شک است!
برای این عزیز عاشق آب و خاک ایران، بهترینها را میخواهم!
Labels: مهار بیابان زایی