قصد ندارم خودم را معیار قرار دهم و یا استاندارد خاصی برای اصلاح طلبی قائل شوم، ولی برایم این سوال وجود داشته و دارد که اصلاح طلب کیست و اصلاح طلبی چیست؟ آیا اصلاح طلبی روش اعضای سازمان مجاهدین انقلاب است که با جوراب نخ نما در دفتر سازمان، بعد از در آوردن کفش راه می روند؟ آیا اصلاح طلبان مثل محمد عطریانفر با تنبان در اتاق پشت سردبیری می چرخند؟ یا مثل میردامادی به کسی هدفون بر گوش دارد و موسقی گوش می دهد اعتراض می کنند؟ یا همچون مزروعی به آستین کوتاه گیر می دهند؟ مانند احمد ستاری پادشاهی کوچکی مثل همشهری کین می سازند و همه را به چشم رعیت می نگرند؟ مانند مهاجرانی بدون اطلاع همسر خود، همسر دیگری اختیار می کنند؟ اصلاح طلبان که هستند؟ از آنها و اهدافشان چه می دانیم؟ وقتی راستی ها به خاتمی گیر دادند که منظورش از اصلاحات را بیان کند، رئیس جمهوری انگار می خواست چیزی را بگوید ولی رویش نمی شد! اصلاحات اجرای دقیق قانون اساسی است... مگر قانون اساسی ما و اضافاتش آنقدر بی عیب است که با اجرای مو به موی آن مشکلات معرفتی و اقتصادی و سیاسی و ... کشور حل شود؟ تازه، آنقدر چاله و چوله در کتاب قانون وجود دارد که با نقشه هم نمی توان راه را به سلامت طی کرد. آیا اصلاحات به روز کردن جامعه ایرانی با توجه تحولات جهانی بود؟ باز هم رئیس جمهوری نمی دانست چه بگوید، و ناگهان سر از مدینه النبی در آورد! چه جالب، هزار وچهارصد سال عقب گرد، خدا را شکر که منظورش رسیدن به وضع و روزگار اصحاب کهف و دقیانوس نبود. گفت در نگاه اصلاح طلبانه، همه در برابر قانون برابرند. همان قانونی که خیلی ها را به نان و نوا رساند؟ طرف در سال هفتاد و شش نان نداشت، الآن به آب و نان درست و حسابی رسیده است! ادامه دارد