Team America: World Police
دیروز در دانشگاه رایرسون یک کارگاه آموزشی کوچک داشتیم. بخش ارتباطات دانشگاه از من و چند روزنامه نگار غیر کانادایی دعوت کرده بود تا تجربیات روزنامه نگاری مان در کشوهای خود را برای دانشجویان بازگو کنیم.
روزنامه نگارانی که سابقه کار در ایران، فیلیپین، پاکستان و مقدونیه از وضعیت کار، روزنامه نگاری معاصر و مشکلاتشان گفتند و مدتی هم به رد و بدل شدن سوال و جواب با دانشجویان سپری شد.
قبل از جلسه، از فرصت سود استفاده کردم و برای دیدن فیلم جدید تری پارکر ؛ تیم آمریکا-پلیس جهانی به سینما رفتم. فیلم عروسکی و هجو آمیز است. شوخی های تند با سیاست های آمریکا که کشورهای مختلف را به گند می کشد از نکات بارز فیلم بود. در تمام مدت نمایش فیلم، تماشاگران بلند بلند می خندیدند. استفاده صریح از الفاظ رکیک در دیلوگ ها و آوازهای متن فیلم رابه نحو آزار دهنده ای بامزه کرده بود. از طرف دیگر عروسک های خیمه شب بازی نخی خیلی بیشتر از حد انتظار حالت ها ی احساسی چهره ها را منعکس می کرد. استفاده از کاراکتر های حقیقی هم جذاب بود. با اینکه نگاه کلی فیلم از نظر سیاسی غیر منطقی می نماید و در جایی کشورهای جهان فریب سیاست های کیم جونگ ایل را می خورند، که مى خواهد جهان را با سلاح های اتمی بر باد دهد، ولی نگاه تخیلی و هجو آمیز کل فیلم، به شما اجازه می دهد با این برداشت ها ی سیاسی عجیب و غریب راحت باشید. وقتی کیم جونگ ایل هانس بلیکس را طعمه کوسه ماهی هایش می کند، در عمل نشان میدهد که سیاست های سازمان ملل برای کنترل سلاح های اتمی ناموفق است. این برداشت های دوگانه یعنی یکی به نعل و یکی به میخ. یا در صحنه ای که مایکل مور دینامیت به خود می بندد و به پایگاه ضد تروریستی "تیم آمریکا" در کوه راشمور که سر چهار رییس جمهوری ایالات متحده را روی آن تراشیده اند، حمله ای انتهاری می کند، وجهه ای دیگر از این نگاه را می توان دید.
یکی از قسمت های عجیب فیلم هم عشق بازی دو عروسک خیمه شب بازی با هم است!
اصلا باورم نمی شد بتوان چنین صحنه هایی را با عروسک هایی که برای کار انیمیشن ساخته نشده اند و هدایتشان با نخ است خلق کرد! و از آن جالب تر احساس تماشاگران بود که فقط قهقهه شان را می شنیدی، چون این صحنه ها هم می توانست هجو نماهای سکسی فیلم های هالیوودی برداشت شود.
در سکانس های مختلف فیلم هم می شد این نگاه را نسبت به فیلم های مختلف دید. شاید بامزه ترینش وقتی بود که همه فکر می کنند کیم جونگ ایل رهبر کره شمالی مرده است، ولی یک سوسک از دهانش بیرون می آید و سوار موشکی می شود و بعد از کلی دشنام دادن از زمین فرار می کند. نمی شد فیلم "مردان سیاهپوش" را بهتر از این دست انداخت. منتقدین سینمایی کانادایی به این فیلم چهار ستاره داده اند، که به نظر من عجیب نیست. باید سر در بیاورم که آیا فیلم دیگری با این نام قبلا ساخته شده که تری پارکر خواسته به آن گند بزند یا نه!