دیشب در سالن هتل وستین هاربر تورنتو، مراسم هفتمین جایزه سالانه انجمن روزنامه نگاران کانادایی برای آزادی بیان بر گزار شد. برنده ها هم از تونس، زیمبابوه و کانادا بودند. در باره آنها بیشتر خواهم نوشت.
در حین برپایی هم تا دلتان بخواهد کاریکاتورهای من را نشان دادند، که حالم دیگر از خودم داشت به هم می خورد(باور نکنید، داشتم عشق می کردم). القصّه، پروفسور
جان پولانی یکی از برندگان جایزه نوبل که استاد دانشگاه تورنتو است در باب آزادی بیان و علم صحبت کرد که کلّی خندیدیم.
جک لیتون رهبر حزب دموکراتیک نوین کانادا هم آنجا بود، و قرار شد کاریکاتورش را بکشم.
یکی از اعضای انجمن روزنامه نگاران در تبعید هم ماجرای اینان را بازگفت که اشکمان در آمد.
تا آنجا هم که می شد کارت ویزیت به جماعت تحویل دادم و از آنان گرفتم. یکی از مجریان تلویزیون کانادا هم مرا به خیلی از کله گنده های رسانه ای معرفی کرد. از آن لحظاتی بود که همه بدبختی هایم را فراموش کرده بودم.
همینکه با دوستان روزنامه نگارم از دیگر کشورها همراه بودم برایم خوب بود.
جایتان خالی.