دیشب با دوستی بحث می‌کردم. ماجرا بر سر پاسخگو بودن مقامات در قبال عملکردشان بود.
گرچه نمی‌توان از حق گذشت که دولت خاتمی پاسخگو تر بوده است، ولی در قبال بسیاری از کارهایی که قوه مجریه باید برایش زیر سوال قرار بگیرد، پاسخی نگرفته‌ایم.
سیاست‌های دولت در قبال خودروسازان، مصرف بهینه انرژی، محیط زیست، آب و ... ربطی به جناح بازی ندارد. که از پاسخگویی فرار کند و کل ماجرا را بر گردن طرف مقابل اندازد.

سال‌هاست که تولید پیکان را ادامه می‌دهند و همه تقصیرات را گردن هویدا می‌اندازند.تقریبا ۴۰ سال از تولید این قوطی فلزی آشغال می‌گذرد، و هنوز مانند طفلی یتیم از آن نگه‌داری می‌کنیم.
مصرف‌آن در طول سال‌ها بیشتر شده، و کیفیتش پایین آمده است.
تقریبا ۴۰ در‌صد خودروهای تهران را این هیولا تشکیل می‌دهد.
می‌خواهم بدانم که:
میزان تولید آن در زمان کدام فرشته‌های پاسخگو زیاد شده است؟
به چه قیمتی؟
و برای منافع چه کسانی؟
برای نفع مصرف کنندگان؟ دروغی شاخدار تر سراغ ندارید؟
برای بالا نگه‌داشتن سطح اشتغال؟ در کجای دنیا به ازای تولید یک خودرو، یک نفر تا دو نفر را سر کار می‌گذارند؟
گازسوز کردن پیکان (گاز طبیعی) در ۳۰ سال پیش-در شیراز و مشهد- جوابگو بود. آمدند و به قیمت سود هنگفت چند نفر، طرح گاز سوز کردن اشتباه-با گاز کپسول- را علم کردند. حالا مردم دیگر به گاز طبیعی اعتماد نخواهند کرد.

سیاست‌های وزارت نیرو در احداث بی‌رویه سد بر رودخانه‌های بزرگ و کوچک، بدون توجیه مطلوب اقتصادی، و شاید تنها با هدف اشتغال سودناک عده ای، در بیست سال گذشته اثرات بسیار بدی بر حوزه‌های آبی زیرزمینی مناطق پایین دست بعضی از آن سد‌ها خواهد گذاشت. با کسری از بودجه وحشتناکی که صرف سازندگی بعضی از سدها شد، می‌توانستند از سیستم‌های سطوح آبگیر باران در مناطق حاشیه کویری استفاده کنند، و ذخیره آبی بسیار بیشتر از آنچه بر روی زمین مشاهده می‌شود فراهم کنند.

طرح‌های نوین در مناطق صنعتی بدون رعایت استانداردهای محیط زیستی هم از آن شاهکارهاست.
ادامه دارد