یادداشت‌های نیک آهنگ
انتشار مطالب اين وبلاگ در کيهان و رسانه​های مشابه، حرام است
Saturday, January 15, 2005
یادش بخیر
۱۹ سال پیش در چنین روزی، اولین تلفن که زنگ زد،کمی دچار دلهره شدم. صدای دردمند پدربزرگ مادری‌ام بود. مسمومیت ناشی از یک نوع ماهی که در تهران توزیع شده بود، نایی برایش نگذاشته بود. شب بیمارستان خوابید . ناراحتی قلبی‌اش عود کرد و ظاهرا سکته قلبی کار را به پایان رساند.

شاید ۲۵ و ۲۶ دی یادگار رفتن شاه باشد، ولی برای من سالگرد آخرین باری که صدای پیرمرد را شنیدم است.
نوشته شده در 2:00 PM توسط نیک آهنگ Balatarin
|
1 Comments:
Anonymous Anonymous said...
My grandfather died on Jan 8th, they told me on Jan 15th. I still cannot talk about him without crying. It was the first time in my life I felt like I lost someone very dear to me. I can talk hours and hours and hours about him. I loved him so much…
4:16 AM  
Post a Comment
<< Home