پریشب بعد از اسباب کشی، به منزل یکی از فامیلها رفتیم تا مراسم اسکار را تماشا کنیم. برندهها طبق معمول از آدمهای زیادی تشکر می کردند..م. از کارگردان، همسر، فرزند، وکیل، روابط عمومی،مادر و...من هم ناگهان بدون هیچ مقدمهای گفتم که الآن خوب است یکی از برندهها که از پدرش تشکر میکند بگوید:" من از داروخانه نزدیک خانهمان هم متشکرم که کاندوم پاره به پدرم فروخت تا من بتوانم الآن اینجا باشم". سکوتی چند لحظهای حکم فرما شد، و ناگهان گفتم که با این حساب همه آدمها باید از داروخانه چیهایی که چنین کاندوم تاریخ گذشته فروختهاند متشکر باشند!
سکوتی طولانی حکم فرما شد...بعد هم شلیک خنده...تازه یادم آمد یکی از مهمانها داروخانه دارد و دوستناش هم مشتریانش هستند...
نتیجه اخلاقی اینکه قبل از تیکه پرانی، وضعیت شغلی بقیه را هم لحاظ کنید!