شاید عید نوروز برای بسیاری از ما خوشایندترین اتفاق سال باشد، به عبارتی بهترین.
برای من ۲۹ اسفند مبارکتر است. ملی شدن صنعت نفت در ایرانی که دست کمی از مستعمرههای بریتانیای کبیر نداشت، اتفاق کمی نبود. گرچه در طول این سالها مقامات جمهوری اسلامی سعی وافری در چسباندن افتخار این تحول بزرگ به روحانیت شیعه و بخصوص آیتالله کاشانی داشتهاند، من فقط چهره دکتر مصدق را در این میان به وضوح میبینم که همچنان میدرخشد.
مساله البته معرفی یک فرد به عنوان قهرمان نیست، کار بزرگی است که همکاری گروهی انسان مسوول و خود نفرخته را میطلبید. گروهی که ادعای روشنفکری نداشتند ، ولی تاثیر بزرگی بر آیندگان گذاشتند. روشنفکرانی که بعدها راه استقلال را جستجو کردند به نحوی به این پشتوانه بزرگ تکیه کرده بودند.
روح مصدق و تمامی آزاد مردان همراهش شاد باد.