یادداشت‌های نیک آهنگ
انتشار مطالب اين وبلاگ در کيهان و رسانه​های مشابه، حرام است
Friday, May 13, 2005
صیغهُ مبالغه
...مديران در كشور نبايد با سوء استفاده از موقعيت خود، اقدام به صيغه كردن كارمندان خود باشند. " علي لاريجاني" چهارشنبه شب در مسجد امام حسن عسگري ( ع) قم افزود: صيغه در اسلام هيچ مشكل و ايرادي ندارد، ولي درست نيست برخي مديران كشور زماني كه به پول و مال و منال مي رسند، اقدام به اين عمل كنند....

از این جمله چنین استنباط می‌شود که مدیران در موقع بی‌پولی امکان صیغه کردن ندارند. مگر آدم بی‌پول دل ندارد؟ این چه تبعیضی است که مدیران خدوم بی پول باید از "صیغه" دور بمانند؟

یکی از مشکلات بزرگ بسیاری از مدیران عزیز این است که کارمندان خود را به وضعیتی می کشانند که معلوم نیست چه صیغه‌ای است. از طرف دیگر، معلوم نیست "صیغه" قبل از عمل صورت گرفته یا بعد از عمل؟
بر ما ناگشوده است که عمل، در وقت اداری صورت گرفته، و صیغه در خارج از وقت اداری یا بالعکس؟
وقتی به مدیر زنگ می زنی و رئیس دفتر می‌گوید:"ایشان جلسه دارند." جلسه به چه صیغه‌ای است؟

اشکال کار آنجاست بعضی از مدیران نسبتا محترم، بیش از حد مجاز "راست کردار" هستند و معتقد به "جماعه مدنی"! اگر مرحوم ایرج میرزا زنده بود، در وصف وزارت ارشاد، صدا و سیما، گفتگوی تمدن‌ها، بعضی مراکز شهرداری تهران و ...به عنوان مراکز "انسان‌سازی" مثنوی هفتاد من می سرود!

خلاصه، بر همه واضح و مبرهن است که بسیاری از مدیران این کاره‌اند، وگرنه لاریجانی این حرف را نمی‌زد...عجب کشور باحالی داریم! موقع تماشای جلسات مجلس، هیات دولت و ...باید حدس بزنی کدامیک از آقایان نسبتا محترم اهل صیغه نیست!