جای شما خالی امشب به سخنرانی پرشور و خالی از تماشاچی موسوی خوئینی رفتیم، حیف که بچه‌ها علی‌رغم تمام تلاش‌هایشان برای جلب مخاطب، نتوانستند حتی یک پنجم سالن را پر کنند( هزینه بلیت رفت و آمد این نماینده سابق را هم اضافه کنید+هتل).... موسوی در باب دموکراسی ایرانی و مردمسلاری دینی و اشکالات پسونددار کردن دموکراسی صحبت کرد. همچنین از عدم شرکت در انتخابات گفت...

صحبت‌های موسوی خوئینی جذابیت‌هایی داشت، ولی راضی کننده نبود. انگار وقتی اینجا هستی و کسی از آن سوی آب می‌آید تا چیز جدیدی برایت بگوید، با پدیده غریبی روبرو می‌شوی:صفحه سوزن خورده سیاسی.

در بخش پرسش و پاسخ، مسائل بامزه‌ای طرح شد، که نشان از بازی استراتژیک جماعت ادوار تحکیم وحدت می‌داد، و حس می‌کردی اگر بخشی از اینان بتوانند از معین امتیازی بگیرند، دست از تحریم بر خواهند داشت. از یک طرف تشکیل "جبهه دموکراسی خواهی" را مال خود می‌دانند، و حالا که حربه مشارکتی‌ها برای جلب آرا و نیروهای سیاسی نسبتا اپوزیسیون داخلی شده، بدشان نمی‌آید در شرایطی خاص به آن بپیوندند...

من هم البته سوالی کردم در باب ارتباط انتخابات و سهم خواهی مشارکتی‌ها در صورت آوردن آرای بخشی مهم از مردم...بخصوص سهم خواهی‌هایشان در پروژه‌های وزارت نیرو و نفت...موسوی آنچنان از سلامت جماعت سخن گفت که تقریبا برای چند لحظه شوکه شدم(همان سنگ روی یخ خودمان)...بعد از پایان جلسه از او پرسیدم الآن که در مجلس نیست، در کجا کار می‌کند؟ گفت در وزارت نیرو! و وقتی از او پرسیدم می‌داند اساس تایید و تصویب پروژه‌های سد سازی در مناطقی که اصلا نباید سد ساخت، چیست؟ و آیا می‌داند علت تعدد بیش از حد این پروژه‌های مشکل دار چیست؟ و چه کسانی عاملان اصلی هستند، سکوت نسبتا معنا داری کرد.

در جمع، او را متعلق به بخش مشارکتی‌ شده تحکیم دیدم که بعد از حذف از قدرت، به نحوی از طریق مشارکتی‌های وزارت نیرو خود را در هرم قدرت نگاه داشته است. اگر دیدید چندی بعد برای ادامه تحصیل به کانادا آمد، تعجب نکنید!