اين پرسش جاي طرح دارد كه آيا صحيح است فردي با اين نوع نگاه به مقام رياست جمهوري و با اين درك از مفهوم سياست، بر كرسي رياست جمهوري تكيه بزند؟ احتمالا خاتمي پاسخ خواهد داد كه از ابتدا علاقهاي به اين كرسي نداشته و دوستان با اصرار و اعمال فشار اين نقش را به وي تحميل كردهاند. به گمان من چنين پاسخي خود گواه آن است كه سياست در ايران تا چه اندازه "هردمبيل" است و كارها نه از روي تفكر و برنامهريزي بلكه بر مبناي تعارفات عادي پيش ميرود.
کل مطلب