جای شما خالی، شب گذشته به خودمان حال دادیم و رفتیم دو تا فیلم اساسی دیدیم. اولیاش فیلم
جدید جرجکلونی بود.
مدتها بود فیلم سیاه و سفید به این باحالی ندیده بودم. فیلمی کاملا استودیویی که تو را به فضای دهه پنجاه میبرد. داستان چند قسمت یک برنامه تلویزیونی بود. برنامهای که فرد فرندلی(جرج کلونی) تهیهکنندهاش بود و ادوارد آر. مارو(دیوید ستراترن) مجری و خبرنگار اصلیاش. نکته جالب فیلم، استفاده بیش از حد از فضای دود آلود ناشی از سیگار کشیدن نخ به نخ ،مارو بود. این سیگار کشیدن تا آنجا اهمیت داشت که وقتی یکی از اسپانسورهای برنامه کنار کشید، «سیگار کنت» به خاطر سیگاری بودن ادوارد آر. مارو، توانست به راحتی آگهی بدهد و خیال تهیه کننده را راحت کند.
فیلم به خوبی نشان داد وقتی خبرنگاری نقطه ضعفی از خود نشان نمیدهد، چقدر راحت می تواند پیش برود، و در عین حال مجری و خبرنگار دیگری با اولین فشارها جا زد و نهایتا خودکشی کرد.
در آخر میبینی که سناتور مککارتی خودش در کمیتهای جداگانه مجبور به جوابگویی میشود...