یادداشت‌های نیک آهنگ
انتشار مطالب اين وبلاگ در کيهان و رسانه​های مشابه، حرام است
Friday, November 11, 2005
و اما مشکلات کار کردن در شيفت شب
راستش اصلا باورم نمی​شد بتوانم روی چیزی جز کاریکاتور و وبلاگ​نویسی در نیمه شب​ها متمرکز شوم. الان نزدیک به ۲ ماه و نیم است که شده​ام دراکولا و شب​ها تا صبح نگاهم به این مانیتور ۱۹ اینچی است(دلتان کباب بشه). وقتی" خبر"ی می​رسد، و باید به اصطلاح "فرمت"اش کنم، "ادیت"اش کنم و بفرستم روی "خط" چنان اضطرابی مرا می​گیرد که نگو و نپرس! فقط کافی است یک عدد از میان هزاران عدد و رقم یک خبر اقتصادی اشتباه سود! فردایش خشتک​تان سر جایش نخواهد بود!
خدا به مربی صبور من صبر ايوب داده، وگرنه تا حالا ده بار سکته کرده بود.

استانداردهای کاری اينجا آنقدر سفت و سخت است و هر کاری مراحل خاص و تخصصی خودش را دارد که اگر در ارسال خبري، مثلا ۵۶ کار مختلف را بايد انجام دهيد و از يکی غافل بمانيد، فردا صبح بايد سر چهارراه ليوان به دست گدايی کنيد، اينجا هم که زمستان​ها اصلا نمی​صرفد!

القصه، سیستم کار در این مملکت آنچنان قانون​مند و حساب شده است که نگو و نپرس. عین مملکت خودمان!
خلاصه، امشب از ذوق دست​یابی به سیستم تایپ "هاله" نتوانستم جلو کرم ویژه​ام را بگیرم!در ضمن، مجددا از دوستان عزیزی که مرا شاد کردند، ممنونم.
نوشته شده در 6:44 AM توسط نیک آهنگ Balatarin
|