آدمی با دانش علی اصغر سيدآبادي، وقتی بيافتد به
توجيه و روزنامهنگاری حزبی را بخواهد يک جوری به تو آب کند که انگار چارهای جز آن نيست، کمی خنده ات می گيرد.
بر اين باورم که سيدآبادی عزيز با اندکی کار کردن در سرويسهای سياسی روزنامههای حزبی، احتمالا توجيهات جديدتری ارائه خواهد کرد.
در هر حال، از نگاه من، روزنامهنگار حزبي، در درجه اول عضو حزب است تا روزنامهنگار، و حرفهای به مفهوم حزبی است(مزد بگیر، یا قلم به مزد) نه روزنامهنگاری. استقلال حرفهای هم نخواهد داشت.