یادداشت‌های نیک آهنگ
انتشار مطالب اين وبلاگ در کيهان و رسانه​های مشابه، حرام است
Wednesday, December 14, 2005
آيا مافيای نفتی وجود خارجی دارد؟
در مملکت گل و بلبل ما که دلالی بسيار پر سودتر از توليد است، هيچ چيز به اندازه رشوه، باند بازی و تشکيل شبکه​های مافيايی مفيد نيست. و از آن باحال​تر، وقتی بخش عمده در آمد ارزی ما از نفت بدست می​آيد، چه منبعی بهتر از آن برای کسب درصدهای ناديدنی و ...

چند نکته بامزه. دفاتر بعضی از شرکت​های نفتی ايران در لندن است، و از آن جالب​تر تشکيل شرکت​های خصوصی بوسيله اطرافيان جماعت وزارت نفت خودمان در مرکز انگلستان است. بررسی حساب​های اين شرکت​ها ساده نيست و بعضی از آقايان مستقر در لندن به هيچ وجه دوست ندارند به ايران بازگردند.

ساختار فاسد دولتی ما امکان چنين بخور بخورهای وسيع را فراهم کرده، و وقتی خبر دادگاه اورينتال کيش را می​خوانيد، می​توانيد حدس بزنيد که اين شرکت، يا مزاحم خانواده​ای ديگر بوده، يا سر موقع باج نداده است. وقتی يک مذاکره کننده اتمی ايران جزو متهمان اين پرونده باشد، می​توان با نگاه تئوری توطئه وار گفت که لابد می​خواسته​اند زيرابش را يک جوری بزنند، و بعد بهترين راه همين ماجرای رشوه بوده، ولی به احتمال بسياری بسيار زياد، اين فقط بخشی از نوک کوه يخی است. چرا هميشه يک پای مقامات ما می​لنگد؟

تلاش فزاينده نيروهای راست افراطی برای رسيدن به قدرت در زمانی قيمت نفت بشکه​ای ۵۰ دلار است را دست کم نگيريد. مافيای جديدی در حال تشکيل است. حالا بايد ديد بين خانواده​های مافيايی نفتي، اتحادی برای فشار به اين خانواده جديد بوجود می​آيد يا ماجراهای حذفی مدل فيلم پدرخوانده نتيجه را مشخص خواهد کرد؟