یادداشت‌های نیک آهنگ
انتشار مطالب اين وبلاگ در کيهان و رسانه​های مشابه، حرام است
Sunday, December 18, 2005
وبلاگ، جايی برای خود نبودن
خيلی از وبلاگ​هايی را که می​خوانم، حس می​کنم که نويسنده دارد يک جور تلاش می​کند تا خود را چيزی فراتر از خود واقعی​اش نشان دهد. البته، نمی​توان کسی را مجبور کرد که خودش باشد، ولی وقتی ميزان تکلف از حد بگذرد، گند کار در می​آيد.

اگر در وبلاگ بخواهيم نشان دهيم که از چيزی لذت می​بريم که فقط به درد رنگ کردن مخاطب می​خورد، هم وقت خودمان را تلف کرده​ايم و هم وقت خوانندگان را. در ميان وبلاگ​های فارسی زبان هم کم نيستند که می​توان فاصله شديد شخصيت نويسنده را با چيزی که نوشته با کمی بررسی دريافت. البته قصدم نيت خوانی نويسندگان نيست، بلکه اشاره​ای است به تلاش بعضی برای خود نبودن!

از طرف ديگر خواندن نوشته​های بعضی از بلاگرها آنچنان آدم را با خود واقعی آنها حتی در لحظاتی کوتاه يا دوره​ای سخت از زندگی​شان آشنا می کند کهگاهی با وجود اختلاف جنسيتي، درد طرف را لمس می​کنی.

الان اين مطلب را خواندم، و به دلم چسبيد. شما را نمی​دانم...