این چند روزه که دارم لینکها یا مطالب رفقا در باب سفر هودر به اسرائیل را میخوانم، حس کردهام که چقدر این آدم محبوب است!
ممکن است نگاه عباس معروفی این باشد که باید مواظب هر حرکت خود باشیم، برای ملت تعیین تکلیف نکنیم که باید تبلیغاتچی ما باشند و ...
یا مهدی جامی، به پایه کار حسین پرداخته است...
شاید یک اشکال کار این باشد که خیلیها از اینکه حسین آنها را نمایندگی کند ناراضیاند. کسی که نه اخلاق خوبی دارد، نه سابقه خوبی، نه متواضع است ...کاسبکارانه به هر پدیدهای نگاه میکند، میتواند خیلی راحت رنگ عوض کند، و به قول جامی به همان رنگی در آید که تا دیروز به آن حمله میکرد.
اگر نظر مرا میخواهید، سفر به اسرائیل کار بسیار خوبی بوده است. به عنوان کسب تجربه، یادگیری، آشنایی با واقعیتهایی که تبلیغات مانع دستیابی به آنهاست. انعکاس آنچه در اسرائیل از دید یک جوان ایرانی میگذرد و ...
آنچه به دل من نمینشیند، رفتار حسین است. حسین دارد راهی را میرود که خود منتقدش بوده. مشروع نشان دادن خود به خارجیها در جایی که میان بسیاری از ایرانیها جایگاه خودش را از بین برده(نمیگویم از دست داده).
شاید نگاه من سختگیرانه باشد، ولی فکر میکنم کسی که میخواهد یک حرکت را به نحوی راهبری کند، باید تابع اصولی باشد. حسین نیست!
نکته: من متوجه نمیشوم کارهایی که حسین دارد میکند برای روشنگری ایرانیان است یا راضی کردن خارجی جماعت؟ شاید هم هر دو؟ اگر قصد دارد مورد حمایت بر وبچههای بلاگر ایرانی باشد، آیا میتواند به اصول کار تیمی پایبند باشد تا بسیاری حداقل انتظار او را بر آورده کنند؟
با وجود اینکه سوژه هم فراوان داده، کاریکاتورش را فعلا نمیکشم تا پایان سفرش. این هم حمایت من!