امشب نيم ساعتی با نايب رئيس انجمن کاريکاتوريستهاي مطبوعاتی کانادا در باره ماجرای چاپ کاریکاتورهای ضد اسلامی دانمارک صحبت کردم. از او خواستم همان نکات را که به من گفت بطور خلاصه بنويسد تا در وبلاگ بگذارم.میگفت صبح ديروز در تحريريه روزنامه جلسهای طولاني در اين باره تشکيل شده بود، که حدود آزادی بيان در دنيا چقدر است، چه موضعی میتوان گرفت و چه کاری میشود کرد. نکته جالب اين بوده که چرا روزنامههای آمريکاي شمالی که آزاد هستند دست به چاپ گسترده اين کاريکاتورها نزدهاند؟ از او پرسيدم آيا به ياد دارد که کاريکاتوری اهانت آميز يا هجو گونه از مسيح يا يکی از شخصيتهای مقدس در روزنامهها ديده باشد؟ او نه تنها نديده بود، که تعجب میکرد کاريکاتوری چنين کشيده شود، و سردبير هم اجازه چاپ به آن بدهد. جالبتر اينکه معتقد بود که روزنامه دانمارکی و سردبير آن آگاهانه قصد تحريک مسلمانها را داشتهاند، و البته جز دو سه کاريکاتور اهانت آميز، بقيه چندان مورد بحث نبودهاند.میگفت گاهی وقتها از اينکه سردبيرم اجازه چاپ اثری را نمیدهد مدتی ناراضی میشوم، ولی بعدا میفهمم که حق با او بوده است! اين هم آزادی بيان کانادايی!در باره فرق آزادی بيان با اهانت به مقدسات ديگران هم حرفهای جالبی زد. برايش مواضع تند بعضی از دوستان را بازگو کردم و کلی خنديد. در ضمن برای بحث در باره همين مساله ساعت ۷ صبح بايد به راديو سیبیسی بروم، منتهی اگر بتوانم از محل کارم خارج شوم! دعوت کردهاند تا در ميزگردی در همين باره صحبت کنم.