یادداشت‌های نیک آهنگ
انتشار مطالب اين وبلاگ در کيهان و رسانه​های مشابه، حرام است
Tuesday, February 28, 2006
نيويورکر اين شماره
اگر توانستيد، اين شماره نيويورکر را بخوانيد، بخصوص مقاله​اش در باره تبعيدی​های سلطنت​طلب و گزارشی که در باره بعضی از مهره​های دست​نشانده امريکا در طرح تغيير حکومت ايران دارد. در جايی که از يافتن يک احمد چلبی جديد صحبت می​کند، توضيح نسبتا مفصلی در باره سازگارا دارد. ارتباطش با پتريک کلاسن و نزديک شدنش به آيپک...گری سيک هم معتقد است که تا کنون جماعت نتوانسته​اند کسی را صد در صد پيدا کنند


به رضا پهلوی که می​پردازد جالب​تر است. اينکه ادعای دموکراسی​خواهی دارد ولی نگاهش از پيش به تخت سلطنت است. به عبارتی مدل سلطنتی اسپانيا را می​پسندد...بسياری از تبعيدی​ها هم اعتقاد دارند که اگر رضا پهلوی علاقه​اش به تاج و تخت را کنار می​گذاشت، شايد می​توانست رهبری يک حرکت گسترده​تر را بر عهده بگيرد. او رسما چنين کاری نکرده است. CIA هم نگاه مثبتی به رضا پهلوی دارد، هر چه باشد، دستش به خون کسی آلوده نيست.

با اين حال در گزارش نامی از پرويز ثابتی يکی از بدنام​ترين عناصر ساواک برده می​شود... نسل​های قبلی او را خوب می​شناسند. نام باقر پرهام هم به عنوان مشاور سياسی و شهريار آهی به عنوان همه کاره آمده.

اين گزارش بشدت خواندنی است! بعدا بيشتر در باره​ آن خواهم نوشت
.

تکمله: ياد کاريکاتور احمد چلبی ايران افتادم که ۱۱ ماه پيش کشيده بودم...چقدر به سازگارا برخورد، چقدر دوستان عزيز ساکن اروپا از من خواستند که از او معذرت بخواهم...زرشک آبدار! ببينيد آمريکايی​ها چه نگاهی به او دارند! آنوقت حرف من کاريکاتوريست گناه است. هان؟ خجالت هم خوب چيزی است ...