یادداشت‌های نیک آهنگ
انتشار مطالب اين وبلاگ در کيهان و رسانه​های مشابه، حرام است
Saturday, March 18, 2006
سه نکته
اول - الان دوست خوبی با من تماس گرفت که موهايش را در آسياب سفيد نکرده است. گفت که اميدوار است اطرافيان با توجه به سختی بسياری که گنجی کشيده از او نخواهند تا مدتی وارد دعواهای سياسی شود. او حق مطلب را ادا کرده و از اين بيشتر چه می​توان از او خواست. کوچک​ترين حرکت گنجی می​تواند در حال حاضر باز همان آش و همان کاسه را برايش به ارمغان آورد و باز هم درد و رنج خانواده​اش.

دوم - قهرمان بزرگ دیگر اين ماجرا همسر گنجی است. شيرزنی که کوتاه نيامد. از همسرش در همه لحظات حمايت کرد و الگو شد. همسر گنجی نمونه زنی است که من در میان مدعیان فمینیسم ایرانی ندیده​ام. نه از زندانی بودن همسر سو استفاده کرد تا از فلان بنیاد و بهمان سازمان خارجی حقوق بگیرد و ...با همه سختی​ها ساخت و سوخت، در بسیاری از موارد او بود که تندتر از اکبر ابتکار عمل را در دست می​گرفت. یک زن.

سوم - لوث شدن مفهوم اصلاح​طلبی و دولتی شدن آن مانع از آن نمی​شود که اکبر را اصلاح​طلب نخوانم! او کسی است که خواستار بهتر شدن است، خواستار اصلاح است. نه مانند خاتمی و مشارکتی​ها راضی به وضع موجود برای دمی ماندن. من معيار اصلاح​طلبی را آن جماعت بيکار نمی​دانم. هرچند می​توان اکبر را راديکال هم ناميد و پيشرو، ولی هر چه کرد به اميد بهتر شدن بود.