سوالی که کرده​ام هنوز سر جايش است. حوزه عمومی چيست؟ حوزه خصوصی کدام است؟

وقتی چيزی را علنی می کنيد، در وبلاگ يا فليکر يا ...می​گذاريد، امکان قضاوت عمومی فراهم شده است. وقتی کاری می کنيد که برايند آن منافع گروهی را می​تواند به طور عمومی تضمين يا حتی تهديد کند، ديگر جزو محدوده خصوصی نخواهد بود.

به قول دوستي، تا کسی در بازار مطبوعات و رسانه ارزش پرداختن نداشد، عمومی​ترين عرصه زندگی​اش اهميتی نخواهد داشت، و وقتی کسی خود را به حدی رساند که رسانه​های برای خبری در مورد او هزينه کنند و چند خطی را به چاپ برسانند، موضوع فرق می​کند.

آيا شايعه چند زنه بودن فلان فوتباليست دسته يک باشگاه​های ايران که راهی به جام جهانی هم نخواهد داشت، اهميتی برای روزنامه بيلد داشته که بابت خبری پول پرداخت کند؟ چند سال پيش يکی ازهمکارانم از قول علی دايی مطلبی نقل کرد که برايم جالب بود. يکی از دختران روزنامه​نگار ايرانی که به خارج از ايران رفت و آمد داشت سعی کرده بود به او نزديک شود و به نحوی از او سو استفاده کند. دايی آنقدر باهوش بود که همان اول کار دختر ماجراجو را از خود دور کند. همه اين هوشمندی را ندارند.

وقتی شما خود را به نوعی نماينده گروهی از ايرانيان معرفی می کنيد، و از به دليل عدم انتقال مطالب ايرانيان به زبان انگليسی تبديل به منبعی برای رسانه​ها می​شويد(که ناشی از تنبلی بقيه است!)، نمی​توانيد هر چه دلتان خواست بگوييد و انتظار داشته باشيد در مورد نحوه رفتار و عملکردتان در کشورهای مختلف بررسی و تحقيقی صورت نگيرد. به عبارتی اگر به بورکينافاسو برويد و سخنرانی کنيد و بعد کسی از آنجا با شما تماس بگيرد و بخواهد حرف​هايتان را بررسی کند که راست بوده يا دروغ، بايد بسيار خوشحال باشيد اگر چند منبع مختلف سخنان​تان را تاييد کند، و از آن طرف عصبانی اگر بفهمند که در آن بین خالی بسته​ايد.

کسانی که به نحوی وارد حوزه عمومی شده اند، مجبورند بيشتر مراقب باشند. اگر من از کاريکاتور برای خر کردن دختران مردم استفاده کنم و از بهره کشي، لعنت به من! چون اگر به عنوان يکی از اعضای گروه موسس انجمن کاريکاتور، آغازگر کلاس​های خانه کاريکاتور، و ...و...و...که به هيچ وجه اهميتی هم ندارد، از موقعيت خود سو استفاده کرده باشم، ضررش متوجه کاريکاتوريست​های ديگر خواهد شد! فهم اين مساله سخت نيست! البته تندروی​های من در کاريکاتور سياسی ممکن است به ضرر همکاران ديگرم شده باشد، که در عوض هميشه همکارانم و هنر آموزان کاريکاتوريست را تشويق به احتياط بيشتر کرده ام. امیدوارم خداوند از سر تقصیراتم بگذرد.

مباحث درون خانواده یا درون دوستی​ها و شراکت​های دوستانه به کسی مربوط نیست. سقط جنین اجباری به خاطر فشار مرد، تحقیر مرد بوسیله زن به خاطر بی​کاری و یا بی​عاری و تماشای بیش از حد فیلم پورنو و ... فقط و فقط به آنها ربط دارد نه بقیه. مسائل درونی که در معرض دید عموم قرار نگرفته کاملا شخصی است، ولی اگر کسی از منابع عمومی و یا در سطح عمومی کاری کرد که باعث ایجاد حساسیت می​شود، آیا دیگر خصوصی؟