یادداشت‌های نیک آهنگ
انتشار مطالب اين وبلاگ در کيهان و رسانه​های مشابه، حرام است
Thursday, April 20, 2006
اندر احوالات نوشته الپر
ديشب که مطلب همايون خيری را می​خواندم متوجه نوشته الپر شدم. با اينکه همايون سال​ها در راديو کار کرده و تهيه کننده بوده، بعيد می​دانستم نداند که ايستگاه​های معمولی و محلی راديويی با چند نفر کارشناس و مدت زمان محدود پخش در آمريکای شمالی چقدر کم هزينه هستند.

نوشته الپر را هم که می​خواندم ديدم بی​ربط نمی​گويد، منتهی اطلاعات من در مورد بچه​های تحکيم آنقدر نبود که بخواهم چيزی به حرف​های الپر اضافه کنم.

ماجرای ارتباطات بودار با جماعت دعوت کننده به آمريکا چيز جديدی نيست. الان فقط چند نفر از دعوت کنندگان به ماجرای رفراندوم به اين جمع نپيوسته​اند. بايد پرسيد کسانی که روزهای اول پشت اين ماجرا بوده​اند چه طرحی داشته​اند.

مطمئنا اين آقايان و خانم​های حمايت شده کسانی نيستند که بتوانند با زحمت و زور بازو نانی به کف آورند. پس رسيدن به يک درآمد ثابت و تضمين شده و نيز امکان جا انداختن خود در دولتی جانشين می​تواند بسيار آرمانی باشد.

منتهی مشکلی که من اين جماعت دارم اين است که آيا آينده ايران را اينقدر کوتاه می​بينند که بايد دمی را غنيمت بدانند و سريع بهره​برداری کنند؟ فکر می​کنم کاسب​کاری سياسی که البته در خون بسياری از ماست دارد کار را خراب می​کند.

همانطوری که قبلا گفتم، به خیلی از سياسيون بی​اعتمادم، و فکر می​کنم بهترين کار من نوعی که می​خواهم از بازی​های سياسی دور باشم اين است که فقط گير بدهم و پاسخ بطلبم. ايرادی دارد؟
نوشته شده در 4:20 PM توسط نیک آهنگ Balatarin
|