یادداشت‌های نیک آهنگ
انتشار مطالب اين وبلاگ در کيهان و رسانه​های مشابه، حرام است
Tuesday, April 25, 2006
اندر احوالات دو انتقاد بامزه
دوست عزیزی گفته که :
...راستی شما که ادعای روشنکفری دارید نماز خواندنتان دیگر چیست ؟ ترک عادت سخت است ؟

اولا روشنفکری است نه روشنکفری! در هر حال، من هیچکدامش نیستم!
اگر روشنفکری به معنای بی‌قاعده بودن است و بی‌مسوولیتی و هر جایی شدن، که استغفرالله!

اگر به مفهوم جستجوی حقیقت است، من طرفدارش هستم، ولی روشنفکر نشده‌ام! خیلی راه باقی مانده...

خواننده محترم دیگری گفته:
...کسی که راه به راه نماز خوندنشو به رخ همه میکشه..تو یکی در میون پست هاش از اینکه مغلوب نفس اماره اش در بین هزارهزار دختر اجنبی نشده تعریف میکنه ، روزه میگیره، مشروب نمیخوره و ..... و همه اینا رو با صدای بلند فکر میکنه (این ریا نیست؟)قطعا" از دید یه سری آدم مثل خودش مسلمون واقعی هست....چیزی که از بچگی تو کله هممون کردند اونم به زور... اما بذار یه توصیه دوستانه بهت بکنم... بگرد دنبال یه چیز دیگه، اینا هیچ کدوم تو رو به بهشت نمیبره..بهت هم پس فردا کاپ قهرمانی نمیدند بابت همه این کارایی که میکنی و گفتم... انسان باش و با بقیه همونجوری رفتار کن که توقع داری باهات رفتار کنند..فقط همین

خدمت این خواننده عزیز عرض شود که حق تا حدی باشماست! با این تفاوت که در این سر دنیا، داد نمایش ضد دین بودن و رها بودن از قواعد و اهل جوینت بودن و ...تبدیل به ارزشی برای خودنمایی شده است. به عبارتی کار من نوعی ضد تبلیغ است! ریای ایرانی‌ها در این سر دنیا معکوس است.

در عین حال اصلا و ابدا مسلمان واقعی در دنیا وجود ندارد! همه چیز نسبی است دوست عزیز. من هم آنقدر فقط امیدوارم بتوانم آدم بشوم که در مورد این بنده امری تقریبا ناشدنی است. مسلمانی به خودی خود ارزش نیست.
با این همه مخالف نظر شما هم نیستم و سعی می‌کنم بیشتر رعایت کنم!
...

نیکان: آفرین، رفیقمون داره متعادل می‌شه‌ها...
نیک‌آهنگ: عمرا! اینی که من می‌شناسم آدم‌شدنی نیست!