دیروز با چند نفر از دوستان و همکاران در باره یک سیاستمرد ایرانی صحبت میکردم. لزومی به بردن اسم نیست...
در ایران کسی به این راحتیها وارد قدرت نمیشود. باید از خیلی چیزها بگذری...باید نقطه ضعفی داشته باشی، باید نقطه ضعفت را داشته باشند تا اگر رویات زیاد شد و بیشتر از حد خودت خواستی، سر بزنگاه حالت را جا بیاورند.
فاستوسهای میهنی برای بالاتر رفتن روح خودشان را به اربابان قدرت فروختند، میفروشند و خواهند فروخت، ولی فراموش میکنند که قدرت ابدی نیست.
فاستوسهای میهنی همه با ادعای "خدمت" آمدند، و با اتهام خیانت رفتند و خواهند رفت.
بعضی از فاستوسهای جوانتر، مفیستوی داخلی را به امید مفیستوی خارجی رها کردند...به امید کسب قدرت در فردای نامعلوم...