سناریوی اول: شیرازی​ها که حال خواندن روزنامه در روز جمعه را ندارند، پس قسمت عمده ایران جمعه برگشت می​خورد

سناریوی دوم: بچه​های مخاطب ایران جمعه کلی حال می​کردند و می​رفتند به باباشون می​گفتند که چند تا نسخه اضافه هم بخرند.

سناریوی سوم: گروهی از کسانی که تازه به شیراز آمده اند و می​خواهند ثابت کنند ۱۰ نسل​شان شیرازی بوده، از سه راه احمدی تا سه راه مشیر-چند صد متر- راه پیمایی می​کردند و خواهان برخورد با روزنامه ایران می​شدند.

سناریوی چهارم: گروه پان​شیرازی​ها در بعد از ظهر جمعه کنار باغ ارم جمع شده و بعد از شنیدن سخنان یکی از پیرمردان احتمالا شاعر شیرازی که به خاطر مصرف بی​رویه دخانیات و تریاک زرد شده به اصالت لهجه شيرازی مهر تاييد زده و بعد راه پيمايی به سمت خيابان ساحلي، همان جاها هر جا چمنی بود قالی پهن می​کنند ومی​نشينند قليانی چاق...کاهو سرکه هم فراموش نخواهد شد.

سناريوی پنجم: انجمن شاعران هنوز زنده شيراز در اعتراض به اهانت روزنامه ايران شب شعر راه می انداختند و گروهی از شاعران چون حال شرکت در مراسم را نداشتند تصادفا مريض شده و يا به خاطر شرکت در مراسم ختم يکی از هم محله​ای​ها يا همکلاسی​های قديمی يا ...غيبت می​کردند.

سناريوی ششم: انجمن کازرونی​های مقيم شيراز در اعتراض به عدم اعتراض شيرازی​ها خواهان افزايش قيمت بعضی محصولات شده و شيرازی​ها هم چون حال اعتراض به گرانفروشی کسبه کازرونی راندارند، فقط نفرين می​کنند.

سناريوی هفتم: دفتر حجت​الاسلام والمسلمين دستغيب بيانيه صادر می​کند و خواهان حفظ آرامش می​شود. لازم به ذکر است که خبری نشده که کسی بخواهد آرامشش را حفظ کند! دفتر آيت​الله حائری هم در رقابت با دستغيبی​ها خواهاناعتراض عمومی می​شود. از شهرستان​های اطراف تعدای از عاشقان برای راه​پيمايی روز جمعه به شيراز می​ايند و با لهجه​های لري، فسايي، جهرمي، کتسفسي، ابرقويي، آباده اي، به اهانت روزنامه ايران پاسخی دندان​شکن می دهند.

سناريوی هشتم: بازار وکيل نصف روز تعطيل می​شود، ولی چون بازاری​ها حوصله ندارند بعد از ظهر حجره را باز کنند، اين تعطيلی يک روز به طول می​انجامد.

سناريوی نهم: يعنی فکر کرديد شيرازی​ها اينقدر در صحنه حضور دارند که کار به سناريوی ۹ و ۱۰ و ... برسد؟