چند روز پيش مطلب
جواد روح بر میخواندم در باب "فرديت". عماد باقی گفته بودش که هر چه مینویسی به حساب مشارکت نوشته خواهد شد و ...
وقتی من روزنامهنگار عهد اخوت با حزبی می بندم، کارم خراب میشود! چرا؟ چون حزب مرا جزئی از خود میپندارد و نباید دست از پا خطا کنم. نباید موضعی بگیرم که با مواضع حزب متفاوت باشد. پارسال که حنیف به جلسه انتخاباتی قالیباف رفت و حال او را گرفت، مشارکتیها از جمله پدرش به او اعتراض کردند که نباید چنین و چنان میکرده. موارد دیگری را هم سراغ داریم.
البته عیب از حزب نیست(در این مورد)! فکر میکنم فردیت را زمانی باید جستجو کنی که مستقل از حزب شدهای، هرچند طرفدار آن باشی. اینجاست که نسبت به حزبی شدن روزنامهنگاران معترضم، با اینکه جزو حقوق اولیه آنهاست که به هر جا که میخواهند وصل باشند.