ديروز در کمال تنبلی فقط يک بازی را ديدم. بازی اسپانيا و تونس به نظر من يکی از قشنگترين بازیهای جام بود. وقتی تونسیها از يک فرصت به درستی استفاده کردند و جلوب افتادند، اسپانيایها هر چه می زدند به در بسته میخورد، تا آنکه در نيمه دوم با رو آوردن به بازی قديمی خودشان و پاسکاریهای زمينی سرعتي، از وجود رائول به خوبی استفاده کردند. بعد از گل رائول، گل فرناندو تورس و پنالتی بعدی که آن را هم تورس زد، هم دل مرا خنک کرد، هم سوزاند! تونسیها خوب بازی کردند. دروازهبان پيرشان خيلی خوب کار کرد. ولی به هر حال اسپانيا مزد کار تاکتيکی و تجربه بازيکنانش را گرفت.
امروز بازیهای همزمان ديدن دارد! با اين وجود دلم میخواهد مسابقه آلمان و اکوادور را ببينم، که ترکيب جوان آلمانها چگونه مقابل پدرسوختههای اکوادوري جواب میدهد. مسابقه سوئد و انگليس هم ديدنی است!