در وقت استراحتم، با یکی از بر و بچههای روزنامهنگار و بلاگر در باره برنامه اکبر گپ میزدم. میگفت خیلیها از دست اکبر ناراحت هستند و ...
فکر میکنم بیشتر از همه سیاسیون اصلاحطلبی که پارسال پشت اکبر را بعد از موضعگیریاش در برابر انتخابات خالی کرده بودند، بیشتر ناراحت شدهاند. خیلیها انتظار دارند اکبر مطابق میل و منافع بقیه عمل کند...آدم حس مىٰکند این جماعت چنان عقدهای از اکبر دارند که نگو و نپرس...
اول از همه سازمان مجاهدین انقلاب و بعد مشارکتیها یادشان رفت که نوشتههای اکبر چقدر در موفقیتشان در انتخابات سال ۷۸ موثر بود...
خاتمی که اینقدر در گیر سازماندهی موسسه باران و امور بعد از ریاست جمهوری بود که حوصله درگیر شدن نداشت...
و ...
به نظرم اکبر در موقعیت عجیبی گیر کرده. جماعت جمهوریخواه و رفراندومی و الباقی به نحوی میخواهند مصادرهاش کنند. البته او حق هر نوع انتخابی را دارد، ولی طبیعتا دوستان مطبوعاتی اکبر که منافع حزبی کورشان نکرده بیشتر از همه نگران او هستند.
فکر میکنم بر و بچهها فارغ از حزب بازی و نگرانی بابت برداشتهای دیگران میتوانند نظرشان را به اکبر منتقل کنند.
میدانم که بسیاری از ما اکبر را دوست داریم، و نمیتوانیم به این راحتی شاهد سوختنش باشیم و دم بر نیاوریم.