یادداشت‌های نیک آهنگ
انتشار مطالب اين وبلاگ در کيهان و رسانه​های مشابه، حرام است
Friday, September 22, 2006
Anderson Cooper: Actually, in America, we have a free press, unlike in parts of Iran.
فرق احمدی​نژاد با خاتمی در مصاحبه​های تک به تک

برايم جالب بود ببينم اندرسون کوپر با احمدی​نژاد چه می​کند. نقطه طلايی گفتگوی او وقتی بود که در پاسخ به احمدی​نژاد گفت مطبوعات ما برعکس مطبوعات اکثر قسمت​های ايران آزاد هستند.

قيافه احمدی​نژاد بعدش ديدنی بود. انگار می​خواست پوز بزند.

روش پاسخ دادن او به سوالات ديدنی است. چشمانش را اندکی می بندد، می​خواهد ضعف فيزيکی​اش را با بازی چهره​اش بپوشاند. به اين چشم​ها نمی توان اعتماد کرد. ولی چيزی دارد که خاتمی نداشت! لا اقل به حرفی که می​گويد ظاهرا معتقد است! حتی اگر دروغ باشد.
خاتمی رييس جمهوری شک و ترديد بود. اعتماد به نفس نداشت. هر چند ممکن است اعتماد به نفسی که به احمدی​نژاد داده​اند بلای جان کشورمان شود، ولی راه پررو بازی را خوب بلد است. مرا ياد بچه​های شر می​اندازد!

دلم می​خواست اندرسون با او بيشتر شوخی می​کرد که انگار ميسر نبود.

خاتمی برايش جذاب بودن نزد مصاحبه​گر مهم​تر از اهدافش بوده است! جلب احترام، گفتگو و ...انگار همه چيز دنيا ظاهری است. به قول گنجي، او تلاش می​کرد لايه رحمانی حکومت را به همه غالب کند.