یادداشت‌های نیک آهنگ
انتشار مطالب اين وبلاگ در کيهان و رسانه​های مشابه، حرام است
Tuesday, September 05, 2006
و حالا عامل دعوا مشخص شد
و بالاخره کلنگ عزيز نيت اين مدتش را عيان کرد. موجودی که سيبيل را تير کرد تا عليه "نيک​آهنگ" هر کاری می تواند بکند، و سيبيل به خيال اينکه "فاعليت" دارد، ابزار دست او شد. تمام اين بازی​ها بر سر مثلث برمودا است آقای مدعی؟ فکر می​کنی نمی​دانم اسم سيد جقی را چه کسی درست کرد و سيبيل برای ارضای چه کسی آوردش در وبلاگ؟ چه کسی تو را ابزار خود کرده است؟ تو هم نهايتا ابزار ديگراني. می​خواستی مثلا مرا عصبانی کرده باشی؟ اين همه اهانت برای دفاع از حقوق بشر بود؟

آقای محترم، همين که پلی گامی سيبيل را ارج می​نهی و حقوقش را، مايه افتخار است. به تو بايد افتخار کرد. همين که لابد اين همه آدم را کنار هم می​پذيری و سکوت می​کني، بايد به تو آفرين گفت.

حالا که تا به اين حد جلو آمده​اي، فقط لطفا حواست را جمع کن، خوابگاه بلور احتمالا جای سالمی نبوده است. در مورد نام سرخپوستی "کاپوت پاره" چیزی شنیده​ای؟

روز اولی که مدعی مظلوميت "تهديد" ، تهديدم کرد که عليه من و ادبياتم به پارلمان هلند و خانم کريمی و بقيه نامه می​نويسد و پتيشن جمع می کند، می​دانستم فاعليتش کشک است و حقيری چون تو پشت آنی. فاعليت زنانه کجا و اسباب و ابزار بودن آدم عقده ای و حسودی مثل تو کجا؟

تو هم البته تاريخ مصرف کوتاهی خواهی داشت و بعدها مثل بقيه در زباله دانی مهبلی دفن خواهی شد، فقط به جای حسادت بهتر است استعدادت را به کار بگيري.

تا آنجا که می​دانم به هيچ کدام از فاميل​هايت بی​ادبی و ... نکرده​ام، پس چرا بايد گناه ديگران را گردن من بياندازی؟

تمام اين بازی برای اين بود که توی نفله را از سوراخ بيرون بکشم و معلوم شود چه کسی عروسک گردان ماجراست. تو برو خود را باش!

تکمله: کاوه ناراحت شده است که چرا از فرح خانم خواسته​ام او را برای صرف آش همراه مهدی خلجی دعوت کند. مگر ايرادی دارد سر شام با هم بحث سياسی و مرور خاطره بکنيد؟ عبدی را هم بياوريد بد نيست، بالاخره با هر دوی شما رفيق است، نيست؟ آدم را بايد از رفقايش شناخت...هه هه هه