آقا ما اینقدر حال کردیم!
تمام مدت هم نگران حال و روز دوست شریف و طرفدار جمهوریخواهانمان بودیم که پس نرود.
جمهوریخواهان به هر دری زدند، هر نوع تبلیغات مخربی را استفاده کردند، ولی اول مجلس نمایندگان را با اختلافی بالا و سپس سنا را با دو رای از دست دادند، بولی ماجرا را تمام شده نبینید!
جمهوریخواهان نمی خواهند به این سادگی از قدرت کنار بروند، و سریعا چند عنصر کلیدی را جابجا خواهند کرد. مطمئنا ماندن منافع ماندن خیلی خیلی برایشان مهمتر است ازکنار کشیدن از راس قدرت. تغییرات چند سال اخیر در دادگاه عالی را ببینید، چه محاسبات عجیب و غریبی شده که تعداد قضات مادامالعمر طرفدار جمهوریخواهان به قضات نسبتا لیبرال چقدر است؟
مطمئنا دموکراتها بعد از شکست ۲۰۰۴، اندکی هوشمندانهتر حرکت میکنند، ولی عدم هماهنگی درآن بالا بالاها معمولا کار دستشان داده است. بدون تردید انتخاب کاندیدایی مناسب که هم گاف ندهد و هم سوابق منفی نداشته باشد، برای انتخابات ریاست جمهوری آینده اهمیت زیادی دارد. جمهوریخواهان هم البته مشکلات زیادی خواهند داشت. امید خیلیها به رایس، سناتور آلن و سناتور سانتوروم بود، ولی با شکست این دو سناتور و همینطورعدم تمایل ظاهری وزیر خارجه فعلی، باید به فکر گزینههایی بهت بود. مطمئنا کارل روو بیکار ننشسته.
از همه جالبتر مواضع سیاستمداران ایرانی است! آیا سیاست کلی آمریکا به نفع ما تغییر خواهد ک
رد یا به ضرر ما خواهد شد؟ فکر نمیکنم به این راحتی منافع ملی آمریکاییها در بلندمدت تغییر کند، ولی ممکن است در کوتاه مدت برای حفظ ظاهر هم که شده اندکی مسیر را عوض کنند.
کنار گذاشتن رامسفلد و همینطور تلاش برای برکناری جان بولتون از سوی دموکراتها پیامدهای انتخابات اخیر است و بوش که بولتون را با حق وتوی خودش به نمایندگی رساند، برای اثبات ادعای همکاریاش با کنگره باید واکنشی عاقلانه بکند.
به هرحال، دیدن ماجراهای سیاسی این چند ساله برای همه ما جذابیتهای فراوانی داشته است. از الان میتوان پیشبینی کرد که تغییرات و تبدیلات سیاسی را در ماههای آینده با دور تند خواهیم دید.