اشتباه نکنید! برای کسی تبلیغ نمی​کنم. ولی دوست نظرم را بگویم. ما اینیم!

اولا، مرده شوی هر چه لیست! ثانیا، خود کسانی که لیست​ها را بستند می​دانند چه گندی زده​اند. وا اما اگر همین کاچی به از هیچی​ها را می​خواستم انتخاب کنم...

مطمئنا از ليست اصلاح​طلبان ۸ نفر را خط می​زدم! از ليست​های ديگر هم طلايي، شيبانی و خادم حتما در فهرست من بودند. الان هم می​خواهم ببينم چه کسانی در ليست​های ديگر هستند که سابقه خوبی داشته​اند؟

در ليست اصلاح​​طلبان با مسجد جامعي، نجفي، صدراظم نوري، معصومه ابتکار می​توانم کنار بيايم، شهاب طباطبایی را هم اگر می​خواست از اردکان یزد نامزد شود، یک حرفی! شهاب دوستت داریم، قربون اون کله براقت! ولی تو قبل از شهاب بودن، مشارکتی هستی، من رو هم که می​شناسی...حال به خاطر لاس زدن با ان​جی​اوها خیلی خب...قبولت داریم...

در مورد حناچی و نوذرپور هم حتما قبل از حرام کردن رای، تحقیق می​کردم! مگر من کورم الکی بر اساس گفته کسانی که آدم نمی​دانم همینطوری رای بدهم؟

از لیست​های دیگر هم طلايی را به اين دليل می​پسندم که می​توانست مثلا قبلی​ها و بعدی​ها سرکوبگر باشد، و نبود. و می​دانست سرکوب چه منافعی برايش به دنبال دارد، و نکرد. شيبانی سابقه جالبی دارد. از دوران نهضت آزادی و رفاقت با بازرگان تا منتخب جامعه روحانيت بودن و آخرالامر منتخب آبادگران! برايم فرقی نمی​کند چه کسی او را در ليست گذاشته، تا آنجا که می​دانم خيلی بيشتر از نامزدهای گروه​های ديگر به داد تهرانی​ها رسيده. تهران را بهتر از اکثر کاندیداها می​شناسد. رسول خادم هم يکی از تنها کسانی بود که مقابل دخالت​های بيجای وزارت کشور ايستاد. رسول تنها کسی است که موقع خداحافظی​اش از ورزش گريه کردم. از اين موجود خوشم می​آيد! دست خودم هم نيست!

اما در مورد ليست اصلاح​طلبان نتوانستم سر در بياورم الهه راستگو از کجا به اين فهرست چپانده شد؟ هادی ساعی را قرار است با خادم مقايسه کنيم؟ حضور دو شهرساز در ليست غير منطقی نيست، ولی اگر صد سال سياه هم بگذرد، به تقی​زاده رای نخواهم داد! از او بدم نمی​آید ولی باندبازی در خون اوست! طرفدار سدسازی است و ...! اگر قرار است در شورا مشهدی داشته​باشيم، همان رسول خادم کفايت می​کند!

باز هم می​گویم، از نظر من انتخابات شورا با انتخابات مجلس و ریاست جمهوری و الباقی فرق می​کند. پس اگر در تهران بودم رای می​دادم.

تحلیل دیگران:

چند تا از دوستان روزنامه​نگارم در تهران معتقدند میزان مشارکت اگر از ۴۰٪ کمتر باشد، باخت لیست اصلاح​طلبان یا حد اقل بخش مهمی از آن حتمی است.آن طرف هم هميشه رای دهندگان ثابت خودش را داشته... از این طرف و آن طرف هم بوی این می​آید که که رسیدن مشارکت به ۵۰٪ چندان عملی نباشد. باید دید مردم در یکی از معدود انتخابات دموکراتیک کشور می​​خواهند اثری بگذارند یا چون می​دانند حکومت مثل گربه مرتضی​علی برداشتی لذت​بخش از این حضور خواهد کرد؟