یادداشت‌های نیک آهنگ
انتشار مطالب اين وبلاگ در کيهان و رسانه​های مشابه، حرام است
Tuesday, December 19, 2006
راهبرد جدید یا دل خوش کردن به اصلاحات گندآبی؟
پيش از آنکه در باره برد و باخت در انتخابات صحبت کنيم، يک سوال را بهتر از جواب دهيم:

آيا همه زور گروه​های مختلف در کشاندن مردم به اين انتخابات در تهران، همين بود؟

اگر به اين پرسش پاسخ داده شود، به بخش ديگر ماجرا می​رسيم؛ ميزان مشارکت در شهرهای بزرگ به چه دلایلی کم می​شود؟ و در نهايت برای کسانی که به اصلاح ساختار معتقدند، آيا بايد تا ابد به روش​های قديمی يارگيری کرد و يا می توان تا انتخابات مجلس با يک برنامه مدون مخاتبانی بيشتر را به ميدان کشاند؟

هنوز آمار نهايی را اعلام نکرده​اند، ولی دوست دارم ببينم کشاندن خاتمی وسط ميدان چقدر در جذب اکثريت خاموش موثر بوده است؟ قاعدتا خاتمی که عوض نشده و همان شخصيت حقيقی سابق است با معروفيتی بسيار بيشتر. اگر اصلاح​طلبان حتی ۴۰٪ ترکيب شورا را در دست بگيرند جای اميدواری است. با اين همه برای انتخابات آتی چقدر می توانند طرفدار و رای اولی و يار جذب کنند؟ تا اينجای کار که البته هنوز نمی​توان بازی را تمام شده انگاشت، قاليباف جايگاهش از بقيه سنگين​تر است. به احتمال زياد هم "تقی​زاده" شهردار آينده تهران نخواهد بود! امکانات اين گروه از جناح راست برای تثبيت قدرت کم نيست، و البته چون معتدل​تر از ياران احمدی​نژاد هستند، شايد راحت​تر بتوانند در مجلس و بعد در انتخابات ریاست​جمهوری پیروز شوند.

به هر حال همان جماعت آبادگر هم الان دودسته شده​اند. فکر می​کنم جماعت نزدیک به اصلاح​طلبان باید دنبال قالب و محتوایی نوین باشند. قالبی که حد​اکثرش "میردامادی" است، برای طرفداران رفرم کوچک است. محتوای تکراری و غیر عملی گذشته نیز نمی​تواند بیش از این تاثیر گذار باشد. پوسته را باید عوض کرد. وگرنه این آب روان با وجود قدیمی​ها "گندآب" خواهد شد.