هفته پیش فهمیدم سندرو کانتنتا، خبرنگار تورانتو ستار که هفت سال پیش به خانه ما آمده بود بعد از سالها پوشش خبری خارج از کشور کانادا، به تورانتو بازگشته. سریع به او زنگ زدم و قرار گذاشتیم برای صبح امروز و صبحانه خوردیم.
برای من جالب بود ببینم فضای آن روزهای ایران از دید او چگونه بوده است، و جالب بود که از خیلی از روزنامهنگاران خارجی که به ایران میروند آگاهی بیشتری داشت.
دارم الان روی یک طرح بازیافت حافظه کار میکنم و سندرو امروز کمک زیادی به آن کرد. اگر خودم را چشم نزنم، حتما در بارهاش بعد از اتمام خواهم نوشت.
وان یکاد...
Labels: پراکنده