خيال میکنيد خيلی وارد هستيد؟ سوال راحت به ذهنتان رسيد طرف جواب میدهد؟
استاد ما هفته پيش نمونههای بسياری از تلويزيون و راديوهای دنيا از جمله سیبیسی کانادا را مثال زد که خبرنگارانش دوزار مصاحبه کردن بلد نيستند!
جالب اينجاست که وقتی از شما سوالهايی میکنند که پاسخ آری يا نه است، انتظار هم دارند که جوابی طولانی به ايشان بدهيد!
ديدم راست می گويد، حد اقل در دو سه تا تجربهای که با خبرنگاران کانادايی داشتهام، گمانم بهترينشان از اين منظر خبرنگار تلويزيون کبک بود که فرانسوی زبان است، نه سیبیسي، نه تیویاو و نه "آیچنل".
و اما مساله ساده شده! سوالهايتان را روی چگونه، چرا، چه وقت، کجا، چه کسي، چه چيزی تنظيم کنيد!
به همين راحتی. بسياری از سياستمداران میدانند چگونه از سر سوالهای ديگر خلاص شوند چون از کمک خبرنگاران سابق به عنوان مساور بهره میگيرند!
نکته باحالتر اينکه بعضی از خبرنگاران متخصص مچگيری از خبرنگارانی هستند که از اين اصل پيروی نمیکنند! مثلا شايد ندانيد که لری کينگ و مايک والاس که غولهايی هستند، از نظر فنی بسيار خطاکار محسوب میشوند!
در کانادا هم شاید وقتی کسی عضو رسانه ملی میشود، يادش میرود که اصول با ارتقا او تغيير نمیکند! استاد ما مامورمان کرده تعداد خطاهای حرفه ای جماعت سیبیسی و غیره را بگیریم. واویلا!
خدا به دادمان برسد!
Labels: روزنامهنگاری