اين مطلب
حاجی واشنگتن شديدا روزگار حال بنده است. شب عيدی خواب و خسته آمديم به دوستانمان سال نو را تبريک بگوييم، به جای اينکه Bcc کنم، همه را عيان فرستادم. مشکل زمانی درست شد که ملت وقتی خواستند پاسخ بدهند، به همه همانهايی که ايميل زده بودم پاسخ دادند. ما که مدتهاست به اين ماجرا عادت داريم، سريع میگيريم پاک می کنيم و بیخيال هم میشويم، و خوشحال که دوستان هنوز زنده هستند و سلامت. اما دوستان عصبانی شده ما هم حق دارند. من که با خيال راحت می خواهم کسانی که تحمل کمتری دارند را "بلاک" کنم. البته ضمن پوزشی که از ايشان می خواهم.
حالا که قصد دارم نام وبلاگم را از تبعیدی عصبانی به تبعیدی بیخیال تغییر دهم، واقعا نمیتوانم باعث عصبانیتر شدن دوستان شوم. پس بیخیالی طی کنید لطفا.
اشتباه از جانب من بوده ولی لزومی به خصومت و خشونت نيست. هست؟
Labels: پراکنده