الان به ياد گروه آبا افتاده بودم. ياد آن نواری که سالهای قبل از جنگ داشتم. یاد آن فیلم ویدیویی که سال ۶۰ دیدم... یاد رادیو محلی شهرمان در آمریکا افتادم که آهنگ مانی-مانی را میگذاشت...
متاسفانه بعد از رفتن به شيراز، آن نوار دوست داشتنی را گم کردم.
داشتم فکر میکردم چرا اين گروه بعد از آمدن امتیوی عملا از گردونه خارج شد.
...
روزی که به تورنتو آمدم، ديدم تاتر "ماما -ميا" مدتهاست که روی صحنه است. حيف آن روزها جيبم خالی بود و نمیتوانستم بروم تماشا کنم. چندی گذشت و فيلمی مستند ديدم در باره گروه آبا در روزگار فعلي، از گذشتهشان شروع کرد و به امروز رسيد. از يک منظر می بينی هنوز سرزبانها هستند و آلبومهای قديمیشان فروش میرود، و از يک سو، عملا ساکت شدهاند.
الان بعد از سی سال، ياد آن روزها افتادهام.
Labels: ABBA