یادداشت‌های نیک آهنگ
انتشار مطالب اين وبلاگ در کيهان و رسانه​های مشابه، حرام است
Thursday, May 24, 2007
خدمت دولت بوش به محدود کنندگان آزادی​های اجتماعی و سياسی در ايران
بدبختی بزرگ بسياری از ما، هماهنگی عجيب و غريب نئو-کان​های ايرانی و آمريکايی است. در عمل، من در شعور دو گروه تفاوت خاصی نمی​بينم. از نظر من کسانی که مدافع بی​چون چرای هر دو گروه هستند هم شبيه​اند.

گزارش شبکه ای.بی.سی آمريکا وقتی که نه دولت آمريکا و نه سی.آی.ای حاضر نشده آنرا تاييد يا تکذيب کند، کار را به ضرر کسانی خواهد کرد که حاضر نيستند زير بار دو گروه بروند. کسانی که با "نصر بالرعب" دولت فعلی مخالفند و نه حاضرند با شبکه​های آمريکايی همکاری کنند.

مطلب احمد​زيدآبادی در روزآنلاين تاييدي است بر شرايط دشوار فعالان سياسی مستقل و بسياری گروه​های متعادل که مخالف دخالت آمريکا هستند. فکر می کنيد اتهام​هايی که به ملت می​زنند چگونه شکل می​گيرد؟ وقتی بسياری از مسائل تنها بر پايه بدبينی باشد، خواه ناخواه کسانی در معرض خطر هستند که ديده می​شوند و احيانا دهان​شان گشاد​تر است.

الان وقتی خبر می​رسد که می​خواهدن تلاش کنند در مطبوعات داخلي،فراتر از خارجي، مطالبی تضعيف کننده چاپ کنند، و بعد يک منتقد اقتصادی به تصميم دولت برای حذف چند درصد سود بانکی گير بدهد، به چه راحتی می​تواند منتظر دريافت تلفن باشد و در جايی بازجويی شود. اين تازه گوشه​ای از ماجراست. پس فردا کسی که به طرح "امنيت اجتماعی" نگاه چپ کند، حتما عضو اردوگاه دشمن خواهد بود.

نئو-محافظه​کاران از نظر من فرقی با هم ندارند. هر دو گروه نابود کننده آزادی​های فردی و اجتماعی و در نهايت امنيت فکری و جانی کسانی هستند که می​خواهند بيانديشند.

وای به روزگار ما.

Labels:

نوشته شده در 11:57 PM توسط نیک آهنگ Balatarin
|