سال ۱۹۷۵ بود، من کلاس اول بودم. از مدرسه آمدم. تلویزیون را روشن کردم که ببینم کارتونی است یا چیز دیگری، تبلیغ کنسرت جان دنور بود. الان که داشتم آهنگهای قدیمی را مرور میکردم یادش افتادم و هوس کردم پیدایش کنم.
Sunshineآن سالها دو سه تا آهنگ را خیلی دوست داشتم. یکی "مانی مانی" گروه آبا بود، یکی همین آهنگ، یکی هم
آواز معروف فیلم بوچ کسیدی و ساندنس کید...
امشب سر کلاس، استادمان داشت از تحول در اینترنت و خدمات آن صحبت میکرد که بحث به یوتیوب و الباقی رسید. من که بشدت از مرور خاطرهها در این فضا لذت میبرم.
Labels: پراکنده