ترم جدید دوشنبه هفته پیش آغاز شد.
راستش آدم به همکلاسیها آنقدر عادت میکند که یادش می رود همه ماجرا برای بعد از این دوره است. بچههای خوب کلمبیایی، پاکستانی، اریترهای، زیمبابوهای، کنیایی، برزیلی، هندی، آرژانتینی و دوستان ایرانی ترکیب جالبی درست کردهاند که حیفت میآید از آنا دور بمانی.
ترم اول شاید برای بررسی تفاوتهای فرهنگی جالب بود و داریم به شباهتها در این ترم میرسیم.
یکی از درسهای باحال این ترم، ادبیات پست کلنیال است. البته با مقدمهای از اواخر دوران کلنیال. بعد که به سوالها میرسی، میبینی که انگار دل همه بر اساس یک فرکانس مشترک دچار لرزشی آرام شده است.
درس دیگری هم داریم در باب قوانین و اصول اخلاقی در رسانه. استادش یکی از روزنامهنگاران قدیمیی کانادا است و تجربیاتش در حوزههای مختلف و مشکلات قضایی رسانهها درس را جذابتر کرده است.
این ترم، از این منظر که هر هفته از ما کار میکشند، دهان مبارک مان سرویس است. به عبارت خر خوانی پایان ترم هیچ فایدهای ندارد چون درصد کمی را شامل میشود.
البته دوباره دوران کمخوابی آغاز شده ولی خب، چند ماه کم خوابی را باید تحمل کرد. از زاییدن که سختتر نیست!(به قول یکی از اقوام نسبت محترم!).
Labels: درس