نه! اشتباه نکنید. اصلا نمیخواهم نظر بدهم. فقط میپرسم.
صلاحیت نظر دادن افراد سیاسی تابع چیست؟ و بر اساس این نظرات، چقدر میتوانند اعتماد عمومی را جلب و در نهایت به ایجاد تحول کمک کنند؟
وقتی یک سیاستمدار یا کسی که با هرواسطه در دایره قدرت بوده حرفی بزند که جعلی باشد، و یا دفاع از دروغ محسوب شود، تا کی میتواند خیال کند که همه چیز سرجایش خواهد ماند؟
آیا چنین کسی میتواند امیدوار باشد که مردم متوجه بازی او با کلمات نشدهاند؟
میزان مسوولیت افراد در قدرت چقدر است؟ و تا چه حد میتوان آنان را بابت حرفهایی بیاعتبارشان زیر سوال برد؟
آیا کمتر دروغگو بودن یکطرف، به او در برابر دیگران مشروعیت میبخشد؟
معیار مشروعیت چیست؟
مخاطبان تا کی میتوانند فریب نخورند؟
و ...
Labels: ماستمالیزاسیون