این بار دومی نیست که خاتمی متهم به دست دادن با کسی یا کسانی شده که بر اساس قواعد بازی جمهوری اسلامی، باید کنار می‌کشیده. ماجرای دست دادن با همتای اسرائیلی‌اش در میدان سنت پیتر رم را از یاد برده‌اید؟ تلاش جماعت برای تکذیب آن دست دادن عجیب و غریب هر آدمی را به شک می‌انداخت جز کسانی که هر چه این جماعت بگویند چشم بسته قبول می‌کند.

خاتمی در سازمان ملل از ترس روبرو شدن با کلینتون دست‌شویی‌اش می‌گیرد، که مبادا با او دست بدهد، آنوقت نمی‌داند هر کاری که خلاف استانداردهای قدرت انجام دهد برایش دردسر درست خواهد شد؟

دست دادن با زنان از سوی خیلی از مردان مسلمان در قدرت کشورهای مختلف امری عادی بوده است٫

شتر سواری، دولا دولا نمی‌شود!

مساله‌ای که وجود دارد این است که خاتمی به عنوان یک پیشرو می‌توانست تاثیر بزرگی در تغییر بعضی از آداب ظاهری بدهد. اگر خطا نکرده باشم، عکسی دیدم از آیت‌الله خویی، پیش از مرگش که با زنی خارجی دست می‌داد. اینکه می‌گویم اگر اشتباه نکرده باشم، به این دلیل است که عکس را ۱۱ سال پیش دیدیم و تعجبم از چند نکته بود، از حجاب آن خانم.

خاتمی اگر می‌آمد و رسما از کاری که کرده دفاع می‌کرد، و می‌گفت پای کارش هم ایستاده، حتما تحولی در کشور بوجود می‌آورد، ولی خاتمی است دیگر...

شهروند غیر مسوول اگر دست بدهد یا خارج از کشور ماچش هم بکنند، در ایران دهانش سرویس خواهد شد. یادتان هست کیا رستمی به خاطر اینکه کاترین‌دونو ماچش کرده بود که مکافاتی کشید و مجبور شدند از یک طرف دیگر فرودگاه فراری‌اش بدهند؟

سال‌هاست که مقام‌های جمهوری اسلامی می‌دانند که نباید با خانم‌ها دست بدهند، و دست دادن رئیس جمهوری فعلی با معلم سابقش هم با دست‌کش پوشیدن خانم معلم هفتاد و چند ساله میسر شد. این ماجرا البته بیشتر جنبه تبلیغاتی داشته است.

حالا عیب پوشی کسی که دوستش داریم به خودی خود بد نیست، ولی اینکه به جای طرف ماجرا را تکذیب کنیم، آنهم بعد از اینکه فیلمش در این گستردگی منتشر شده و آنقدرها هم مونتاژی محسثو نمی‌شود، خیلی جای حرف دارد. اگر چند نفر آدم تلویزیونی و متخصص تکذیب کرده بودند و می‌گفتند از چه تکنیکی برای مونتاژ استفاده شده، باورش منطقی‌تر بود.

بعضی می‌گویند مگر چی شده؟ یادتان باشد، وقتی بر اساس مجموعه‌ای اصول ظاهری، سال‌های سال در صدر باشید، شکستن اصول مسوولیت‌زا خواهد بود.در مورد اخیر، جماعت با درک این مساله است که دارند تمام تلاش‌شان را می‌کنند که صورت مساله پاک شود.

مساله دست دادن خاتمی با زنان در خارج از کشور، امری خصوصی هم نیست که بخواهند قایم‌اش کنند.

اتفاقا دیشب سر کلاس، گروه ما باید در باره "مسائل خصوصی" و مباحث"عمومی" در رسانه برای کلاس حرف می‌زد. یکی از نکات هم این بود که وقتی وارد فعالیت اجتماعی و سیاسی می شوید، بخش عمده مسائل خصوصی شما، عمومی خواهد شد. دیگر مفعهوم حوزه خصوصی و عمومی آنقدر از هم جدا نیست و اگر فردی، خواسته یا ناخواسته الگوی اجتماعی باشد مردم با حساسیت بیشتری به او توجه می‌کنند.

اینجا دیگر مساله خود خاتمی است. یا مسوولیت کار خود را می‌پذیرد، یا رسما می آید و می‌گوید فیلم است. خاتمی به عنوان یک مسوول سابق نظام، مسوولیت دارد، حتی وقتی از قدرت برکنار است. تا وقتی اظهار نظر می‌کند، تا وقتی هر ۱۵ خرداد سخنرانی می‌کند و عضو یک مجموعه سیاسی است، هر حرکتش زیر نظر است.

بزرگ‌ترین دشمنان خاتمی هم دوستانی هستند که از هزار دشمن دانا بدترند

Labels: خاتمی و ماست‌مالیزاسیون