یادداشت‌های نیک آهنگ
انتشار مطالب اين وبلاگ در کيهان و رسانه​های مشابه، حرام است
Sunday, July 22, 2007
شراکت در سرکوب
دیروز با دوستی از روزنامه‌نگاران خارجی که در کانادا زندگی می‌کند حرف می‌زدم. ترم پیش اندکی روی پروژه‌ کوچکی که شروع کرده‌ام یاری‌ام کرده بود.

ماجرا این است که چرا کسانی که حامی قدرت و سرکوب هستند هیچ وقت پاسخگوی سخنان خویش نیستند. روزنامه‌نگارانی که حامی حاکمان هستند، بعد از سقوط حاکمان به اردوی دیگر اسباب‌کشی می‌کنند، فقط مدتی وقت نیاز دارند.

به نظر من روزنامه‌نگارانی که فراتر از اطلاع‌رسانی، به دامان هر ساختار سرکوب‌گر می‌افتند و روش‌های سرکوب را تشویق و توجیه می‌کنند، باید روزی روزگاری پاسخگو باشند.

عمر ما کوتاه است، ولی تاریخ رسانه‌ها سر جایش خواهد بود. حتما کسانی خواهند بود که این تشویق‌ها و توجیه‌ها را ثبت کند.

Labels:

نوشته شده در 10:26 PM توسط نیک آهنگ Balatarin
|