از امروز رسما زندگی بعد از امتحان آغاز می​شود! اينقدر کار عقب افتاده دارم که نگو و نپرس.

در ترم دوم گمانم نتوانسته​باشم آبروداری کنم و چندتايی 'ب' کله گنده جانشين 'الف'ها بايد شده باشد. حالا کو تا کارنامه را بدهند دست​مان. من تقريبا يک ماه سر کلاس​ها نرفتم و خب البته آثارش بايد در ورقه​ها مشخص شده باشد! ولی کلا فهمیدم خالی​بندی نتایج نسبتا خوبی در بر دارد! در ضمن اگر بلدید کاریکاتور بکشید، جواب تکمیلی یکی از سوال​های سخت را با کاریکاتور بدهید!

حالا بايد بنشينم و کارهای عقب افتاده راديو را درست کنم، بعدش هم می​خواهم کارهای نمايشگاهم در جايی که بعدا خواهم گفت-در اروپا است البته - با اجرايی جديد بکشم.

شریعتی و غیره

اين چند روزه هم تفريح من شده خواندن مطالب گنجی در باب شريعتی و دفاع طرفداران شريعتی از 'دکتر'. راستش سواد من به شریعتی قد نمی​دهد! بچه که بودم، کتاب​هایش از دست بزرگترها که می​افتاد، من هم می​خواندم به خیال خودم. اگر هم چیزی در سال​های دبیرستان خوانده بودم، به کل از حافظه​ام رفته. حس من این است که شریعتی نزدیک به سی و چند سال پیش این حرف​ها را زده، خیلی هم زود در چهل و چند سالگی جانش را از دست داده و هیچگاه امکان بازخوانی کارهای خودش را هم نیافته. نتوانسته ببیند که طرفدارانش به چه مسیرهایی افتاده​اند و درست و غلط کار کجا بوده؟

مطمئنا در بازار کساد اندیشه مملکت ما، وجود کسی که بیاندیشد و رزق و روزی​اش از حاکمیت نباشد، غنیمت است. پس ارزش و منزلت شریعتی جای خودش را دارد، اما این باعث نمی​شود که نقد مستقل دیدگاه​های او را نفی کنیم. می​خواهم شروع کنم به خواندن آثارش و بعد نظرات موافقین و مخالفین را بخوانم. به عنوان مثال اکبر که تازگی گیر داده به دیدگاه​های شریعتی، و می​دانم که مسلسل​وار پیش خواهد رفت. مطلب یوسفی​اشکوری را هم دیشب خواندم. آن هم نکات جالبی را در خود داشت.

باز هم توصیه

چند روز پيش هم رفيقی بعد از مدت​ها تماس گرفت و کلی در باره "توصیه" و "چه بايد کرد" با من حرف زد. مخ​ام را کاملا می​خواست تیليت کند! داداش! به نظر من روزنامه​نگار فقط می​تواند خبررسانی کند و تحليلش از وقايع را بگويد. حالا با هر سبکی. اينکه مردم چه بايد بکنند و چه نبايد بکنند به خودشان مربوط است.

Labels: پراکنده