۱۵ شعبان مبارک. برای من چند دلیل برای دوست داشتن این روز وجود دارد. اولا، عروسی پدر و مادرم و خودم در این روز بوده. تولد خودم در ۱۵ شعبان بوده، همینطور تولد خواهرم. قربان این دقت پدر و مادرم هم بروم!!!
ثانیا، من از اینکه دو تا تولد داشته باشم، خیلی حال میکنم!
ثالثا، ۱۵ شعبان همیشه یادم میاندازد که ماه رمضان دو هفته دیگر است و میتوانم شکمم را برای خوردن فرنی و آش رشته صابون بزنم!
رابعا، هر وقت تولد یکی از ائمه است، کلی از مظلومیتش میگویند و اشک آدم را در میآورند. ولی برای امام زمان، علتی برای غمگین کردن مردم وجود ندارد و معمولا جشنهای ۱۵ شعبان، واقعا شاد است!
خامسا، همیشه خاطرات خوبی از این روز داشتهام،
شاد باشید
Labels: ۱۵ شعبان