آچمز کردن رحیم صفوی به این راحتی‌ها نبود. وقتی ایران آندکی تهدید را حس کرده، و فرمانده نیرویی به بزرگی سپاه به همین راحتی جابجا شده باشد، نمی‌توان گفت که هیچ خبری نیست و فقط پایان دوره ۱۰ ساله فرمانده قبلی بوده و الی ماشالله.

این تغییرات همزمان ترکیب جدید شبه نظامی در وزارت کشور علامت خوبی نمی‌تواند باشد.

اگر اشتباه نکرده باشم، سه سال پیش در میزگردی در دانشگاه تورنتو، بحث بر سر آینده ایران بود، بحث را به سپاه کشاندم و برنامه‌هایش. جابجایی‌های اخیر اگر بر اساس نشانه‌شانسی تفسیر شود، می‌تواند بیان کننده شرایط پرفشاری باشد که در انتظار ماست. گفتم که سپاه برای قدرت گرفتن در کشور برنامه دارد و از طریق کسانی چون ذوالقدر دنبال گسترش سیطره‌اش می‌باشد...

کنترل شدید فضای داخلی در زمان وجود یا احتمال بروز زد و خورد نظامی، فقط از دست سپاه بر می‌آید. بخش‌هایی از سپاه که از خشونت جزیی از وجودشان بوده است. وقتی سرداری احمدی‌مقدم فرمانده نیروی انتظامی شد، دوستی که می‌شناختش گفت: یا حضرت عباس!

آمدن سردار جعفری که گویا متخصص جنگ‌های نامنظم است می‌تواند با تغییرات زیادی در بافت فرماندهی سپاه نیز همراه باشد. شاید خیلی از فرماندهان برای کاندیداتوری مجلس استعفا دهند یا مجبور به استعفا شوند، یا مامور به خدمت در وزارت‌خانه‌های دیگرشان کنند. یکهو دیدی کلی معاون وزیر سپاهی در نامربوط‌ترین وزارت‌خانه‌ها سر وکله‌شان پیدا شد.

شناخت جماعت مطبوعاتی از این سردار جعفری زیاد نیست و شباهت‌های اسمی تا همین لحظه کلی کار دست همه داده است. باید دید که تغییرات احتمالی کی و کجا روی خواهد داد.

بعضی‌ها هم می‌گویند آمدن جعفری برای فشار آوردن به نیروهای دشمن قبل از ورود به خاک ایران است. کاری که گویا در دوران جنگ موفق شده بارها سر عراقی‌ها بیاورد. اقتصادی شدن بسیاری از سران سپاه هم در سال‌های اخیر و فاصله گرفتن‌شان از روحیه‌ای که در سال‌های جنگ داشته‌اند هم شاید عاملی برای تکان دادن بدنه سپاه بوده است. این فقط حدس و گمانه است. فقط باید صبر کرد...

Labels: سپاه